Only two of us (cha-14)

[Giselle Renthlei]

Only two of us

Chapter-14

By

Giselle Renthlei







Ka zing tho chu ka tho fuh kher mai, ka ni deuh vak mai, Uruatdika muhil chu ka thlir reng a, tho chhuak rihgawt mah ila tih tur a awm dawn chuang lo a.
Ka mut rei em vang chuan ka ning deuh a, ka kaitho ta ringawt, mutkham lo tih hriat zet hian alo meng a, min en kar bawk, “Ka ning tihtur awm lo si,” ka ti sap a, mawi deuh hian alo kiai suk a, a zing tho hmel pawh a tha tho anih hi.








“I phone kha a chhia mi,” a tih chuan, “Chhelo e ka hmu tawh lo hrim hrim a,” ka lo ti ve mai a, “Nih chuan vawiin ah kan lei maidawn mi,” alo tia, lu ka nghat nghat mai.







Min chhuahsan daih a hre si chuan min hraui a tum tlat a, ka chhuak peih lo bawk si, ka phun hlak hlak reng a, “Nangmah chuan ka ngaihtuah che lawm,” a tih loh leh, “Mahni awm angai lo, ka rei palh tak in,” a ti leh thin a, chhan pawh ka chhang peih tawh lo.
Ka insiam ve ta phawt chu ania.









Kawrfual ka ha vawk tawh chu room ah lo lut in “Thlak rawh,” a ti leh tlat mai, “Engee,” ka tih ve pawh chuan, “A tullo,” a ti ringawt, ninawm hian a,




“Ka bul ah chuan thawmhnaw ha lo pawn a awm theih, mahse, ka chhuak dawn sia, miin an hmu che nga, pasal nei tawh ini tih in hre reng rawh,” ati mauh mai, ka en reng ringawt, alo nui suk suk duh chauh ani.






Mizing ah pawh chuan min kai tlat a, ka taksa si deuh thaw hian a kal thin a, ka ning tak tak ani, ka zak deuh dawn dawn thin a, mahse, amah a hmeltha a, a palian bawk a, ka zak duh ta lo, mahse, kei chu mizing a in ngaizawng lutuk ang a awm te hi ka duh ve lo a, ka khap leh dawm thin a, a tum vuau bawk sia, tih ngaih na tak pawh ka hre lo.








Phone chauh lei tur a chhuak si kha, kawr te kelawrte ka ngen tlat a, min lei ve leh mai bawk a, mahse, kawr pakhat(1) sexy ve deuh, ka dar lang thui zet, awm zau ve deuh chu ka ha a, mawi ka ti si, lei a phal lo tlat a, dawr chhung ah ka ti tau leh bar bar a, min lei duh chuang lo reng reng, “He tiang hak hak angai lo,” a ti bur mai bawk sia.







In kan thlen chuan ka chau zual, kumtawp lam mah nise a lum ka ti lutuk, ka thlan zawih zawih thei alawm, Uruatdika pawh a chau aniang, thutthleng ah chuana thu ngawi reng a, phone a en leh zauh zauh thin chuan ka rilru a la peng tlat, tunge a biak ang le,
“Hmeichhia i bia ani maw,” ka lah in a nui ringawt a, ka dawh thei tawh lo chuan kal phei hlawk hlawk in ka en sak a,
Alo thukru rang khawp mai, ka lungawi lo chu room ah ka lut daih.







“Bawihi, lo chhuak teh, i tihtauh apiang hian room ah i awm a, room pawh khan ‘Api chu a thinrim leh tawh ani maw,’ alo ti ngei ngei ang,” a tih chhan kawngka chu run zet hian ka melh ringawt.








Rei vak lo ah alo lut a, “I kawr lei thar saw ka ha daih dawn ania,” alo tih chuan ka nui hawk mai, min thlem thiam lo si min thlem a tum ve ngei bawk si, a hmel ka en lah chuan ala thu tak em em zui.








Kan ni hman dan chu a ngai deuh put mai ani, Udana kha damdawiin ah a awm a, Uruatdika leh kei chuan a chhan kan hre chiang viau a, Anu leh Apa erawh chuan an hre hauh lo, tlangval in tibuai satliah a in ti na ah an ngai mai a, a chhan dik tak hrilh chi ani tawh bawk silo a, ka en liam ta ngawt kha ania.







Zan ah chuan Anu in alo call a, “Naktuk ah chuan I U pawh alo chhuak thei tawh ang,” alo tia, tlai ah khan Uruatdika’n a sawi tawh vang in min thawngvteh chiam lo, mahse, engtin nge a awm ang le, ka chung ah a che leh duh angem, ka hlau ve deuh.






Uruatdika chuan, “Hlau suh, engtin mah a ti tawh lo ang che,” a tia, ka thla ka ti muang lui ani ber e, Urautdika hi ka duh ve tawh takzet a, a bul a awm pawh nuam ka ti, ani pawh hian ka rilru ang hi a pu tih ka hria, mahse a ang hi chuan a thinrim hi ka hlau deuh thin, a nupui ka ni chung pawh in ka chung ah engmah a tih ka phal lo a, ka bul a mut te hian a insum nasat zia ka hre ve miau ani.








Kan in neih hlim ti ila tun thleng pawn Uruatdika chhungte hi an reh ka ti, amah nen chuan an in be reng tho a, mahse lo kal pawh alo kal ngai vak lo, “Lo kal suh u,” a ti aniang.







Kan khawvel ah chuan kan pahnih(2) hi ka ni deuh tawp rih in ka hria, a tu a zawk zawk pawh thian te leh chhung ten min ti buai lo a, kan pahnih(2) chauh kan ni rih, in ah kan awm a, kan chhuak ngai lo reng reng, mahse nuam kan ti zawk in ka hria, infiam in, in ti hlim vak vak lo mah ila, kan in thlahlel a in ning ang in kan awm ngai lo, nuam kan tia, ngawi reng pawn awm ila ka bul a awm chuan kei chuan nuam ka ti tawk viau ani.








Naupang tê in pasal ka nei a, a tir kha chuan ka chhungte ka dem viau thin, engmah kha ka duh dan in akal ve ngai lo a, ka thinrim thin leh anih kha, mahse tun ah chuan han thinrim na em em ka nei tawh lo, ka pasal hi midang ang in min ti lui ngai lo a, min dawhthei in min ngaichang reng a, ka duh loh dan zawng in ka taksa chung ah hian a khawsa ngai lo, a rilru a puitling em em a, kei pawh hian han huat reng kha har ka ti reng anih kha.









Mut na ah chuan “Mut kawr mawi deuh i duh em,” alo ti sup ka melh kar a, “Nge, i duh lo ami,” alo ti leh zat bawk, “Ka mamawh loh hi, ti pawh hian ka mutui dawn lutuk,” ka tih chuan a nui chhuak ta hawk a, “Han in lak saxy vel hi i duh lo ami,” alo ti leh zel a, “Ka mamawh in i hria ami,” ka ti ta hlak mai, “Mamawh lo e, ti pawh hian i nalh lutuk,” nui suk pah hian a tia, a chal ah ka beng thlawp mai,
“Lalhlupui, pasal te kutthlak ching nu,” alo tih leh chuan ka nui chhuak ta hawk hawk mai.








Ka phone ri chu ka en vat a, Tluangi ani, ka chhan rual rual chuan, “Biak iva har ve, pasal nei tih vang a in duh kher,” alo ti lang lang a, ka chhan let na pawh ngaithla lem lo chuan, “Ka rawn leng dawn sawi tur ka ngah lutuk,” a ti zui bawrh bawrh mai, “Aww” ka lo ti ve mai bawk a,
Ka rin ai chuan alo kal leh har reuh a, Uruatdika lah chuan “Len chhuah te kha ilo tum ngawt ange,” a ti leh thin a, ka tum lo ka ti tawh reng sia, min vil ni ta ber in ka hria e a.








Chawhnu lam ah alo kal thei hram, “Ilo va kal har si ve,” ka ti chuan “Lalremruata lawm, ka kal ve duh a ti tlat a, rawn hruai ka duh silo a, min ti khawlhkham vek alawm,” a ti bawrh bawrh a, Remruata atih hi pasal ka neih hma a min duh thei deuh tu ania, thian kan nia a sawi ngai lo mai mai a, phone ah erawh a rawn luangliam thei hle kha nia.
“Pasal min neih san daih a, bialpa a neih lai pawh ka hre silo a, ka duh teh lul nen, ka nghak ve reng a sin le,” a ti a, a tih chuan kei ka lo nui mai a, Uruatdika ka va en erawh min lo neh tur kher mai, hahthlak thin.







Tlai ah chuan Tluangi chu chaw kan ei luih tir a, a chhungte phone in a awm ve ta reng a, kan pahnih(2) hi chuan ngaihzawng pawh nei ngai vak lo kha kan nia, mipa kan chhaih vak vak a tumah kan ngaizawng duh ngai miah lo, tun ah pawh bialpa a neih pawh ka hre lo e a.Uruatdika nen pawh an in nel tawh a, an in fiam ve bawrh bawrh ngawm tawh a.
“Tluangi pek chuan, Uruatdik, Hlupuii hi iti tawh em,” a ti mauh mai, ka pasal pawh a hawi lawl lawl mai lawm.








Ka thiannu haw chu ka khuahar ve ruih mai, ka hnung a tang a lo kuah pah hian, “Bawihi,” alo ti sup a, ka tal deuh aih chu min pawm lawp mai, ka khek that a, “Min chhuk tir rawh,” ka ti chul bawk, min fawp zauh a, “A rei ve tawh tiraw,” a ti sup mai.
Nie.., thla 5 dawn chu kan lo in nei ve tawh reng alawm, khang hun chhung zawng khan ka duh loh dan in a awm miah lo, min nawr lui ngai lo reng reng, mahse engkim ah hian ka rilru ala naupang vang aniang, hlauhthawn na hi ka nei tlat.







“Bawihi, min hlau suh, i duh loh dan in eng thil mah ka ti miah lo ang,” a ti sap a kei chuan ka ring nghet hmiah bawk.












“Kan inchung ah hian tent pharh ila, riak khawm ang u,” ka tih chu tul a tih hmel vak lo, mahse ka chak bawk si,
“Khua avawt tawh a tullo,” alo ti hmak mai,
“Tluangi te pawh an lo tel ve anga nuam dawn lutuk ; ka tih chuan, min melh deuh run run a , “Naupangchhia thei e,” a tia, a nui ve tho sia,







Ka thian te chu call in ka hrilh zung zung a, a theih theih chu lo kal an tum ani awm e,
Malsawma te pawh a tir a peih vak lo kha kan sawn tak chhen ah chuan an phur ve ta deuh ih ka hria.







Chaw kan ei lai chuan, “I thiante chu an lo va thleng har ve, an lo thlen hma chu engmah lo tih loh tur,” a ti leh thin a, lo tih pawh tum ila kan thei awm tawp silo a, amah zawk hi a phur reuh amawn chu le, “I helhhawlh,” ka tia ka duh lo kher mai.
Tluangi alo thleng a, eitur chu alo keng hnem kher mai,
Uruatdika pawh Tluangi a awm tawh hi chuan a khi ve suk suk zel, a tawng duh barh barh bawk a, kan nuih deuh reng mai ani.








Midang ho pawh an lo thleng ve nual tawh a, Tluanhi chuan min lo hrilh ru sar sar a, “Naute hi siam in la tum ami,” alo ti sur sur mai, ka en phawk kher mai. “In in duh tawh tho sia, naute nei tawh ula ka ti alawm,” a tih leh lek phei chuan ka kuk fawk lo chauh ani.









Mipa ho chuan eirawng an bawl nak nak a, hmeichhe ho chu kan awl ta thek mai, sitting room ah thu in ka nui dar dar reng a, Uruatdika chu ka lam a lo hawi leh zauh zauh thin a, “Enge mawni le,” ka ti sap a, ka bul a thu Tluangi chuan, “Engtin maw i tih,” alo ti ha mai, “Engmah mawle,” ka ti daih.










Malsawm alo phei chu kan lo melh thap a, lai deuh hian, “Enge a, kha tia min lo en,” ati he haw mai, kan lo nui mai mai thung a, ka bul ah lo thu in “Puanin chu kan han siam dawn ami,” a ti bawk, choka lam a tang chuan, “Ka nupui kha awm hnaih vak suh aw” Uruatdika chuan lo ti lung lung mai, an nuih aza hlawm khawp mai.









Chawei lai te chuan nidang a a tih dan pawh ni hlei lo hian min duat thar vel a, amah lah chu ala nui ruh ruh thung, tul mang hlei lo ah ka hnung ah te a chul thul, mahse a nuam.









Kan in tih fel chuan ahma tawh viau lo, in chung in zui chho diak in kan awm na tur vel kan siam mawlh mawlh a, mipa ho chuan ring zet hian hla an play bawk, tiang a kan awm loh na hi a rei ve a nuam ka ti, lung te pawh a leng.








Uruatdika chu a chhaih zauh zauh a, “Zan in chauh chu nghei ve rih mai rawh aw,” an tih loh leh, “In thawm dim ru,” an ti thul, chhan ngaih na a hre bik lo aniang a nui a nui ve mai.